Histora prania

Początek historii rozpoczął 28-letni Fritz Henkel. 26 września 1876 roku wraz ze wspólnikami założył w Aachen firmę Henkel & Cie. Pierwszym produktem, który powstał w ścianach przedsiębiorstwa, był proszek do prania na bazie krzemianu sodu. Wraz z pojawieniem się tego nowego produktu zastosowano innowacyjne rozwiązanie, ponieważ pakowany był w wygodne torby, w przeciwieństwie do innych produktów tego rodzaju, które w tamtym czasie sprzedawane były tylko na wagę.

W 1878 r. Henkel wprowadził na rynek pierwszy w Niemczech wybielający detergent do prania pod nazwą Henkel Bleich-Soda (Whitening Soda). Główne różnice między nowym produktem a jego konkurentami to przystępna cena i wygodne, trwałe opakowanie.

W czerwcu 1907 r. Pojawił się pierwszy na świecie proszek do prania w pralkach automatycznych, nazywano go Persil. Teraz gospodynie domowe miały okazję uzyskać czystą, olśniewająco białą bieliznę po jednym praniu, bez żmudnego szorowania i namaczania. Nowy proszek z powodzeniem odniósł sukces wśród konsumentów, w wyniku czego roczna wielkość produkcji wzrosła do 4700 ton. W tych samym czasie rozpoczął się eksport proszku do prania Persil do innych krajów.

Podczas pierwszej wojny światowej gwałtownie wzrosło zapotrzebowanie na detergenty i środki czyszczące, w tym detergenty do prania, ale brakowało surowców. W 1914 roku niemiecki chemik Otto Röhm odkrył, że enzymy, mogą być użyte do zmycia plam pochodzenia białkowego (krew, mleko, kakao, zioła). W tym przypadku woda podczas prania powinna być zimna. W połowie wieku wynaleziono enzymy odporne na ciepło i takie proszki stały się głównym nurtem.

W 1916 roku Ponter wynalazł syntetyczny detergent w proszku. Ten detergent miał być używany w produkcji i nawet nie spodziewał się, że będzie on używany w domach. Ale w 1933 roku Procter & Gamble zrobił furorę w Ameryce dzięki syntetycznemu detergentowi do prania Dreft. W USA Dreft stał się pierwszym syntetycznym proszkiem i na początku, w reklamie Dreft, napisali, że jest lepszy od mydlanych, ale nadaje się tylko do słabych zabrudzeń. Dlatego od lat 50-ch Dreft był reklamowany jako proszek do dziecięcych ubranek.

W Polsce pierwszy syntetyczny detergent do prania pojawił się w latach 50-ch.

W 2010 r. Nastąpił gwałtowny wzrost produkcji proszku do prania i rozpoczął się aktywny rozwój tej branży. W Rosji wyprodukowano prawie milion ton różnych proszków do prania, ¼ całkowitej ilości zostało wyeksportowane do Kazachstanu, Ukrainy, Białorusi.

Według badań różnica w zapotrzebowaniu na proszek do prania automatycznego znacznie przewyższa zapotrzebowanie na proszek do prania ręcznego. Również rośnie popyt na detergenty ekologiczne. Przykładem takiego eko produktu może być marka Triumf , która w swoim asortymencie ma nie tylko proszki i płyny, ale również orzechy piorące, które są ekologicznym typem detergentu do prania. Proszki Triumf są naszym hitem tygodnia.